- na chybił trafił
- науга́д, науда́чу
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
na chybił trafił — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bez zastanowienia, przypadkowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na chybił trafił skreślił cyfry w totolotku. Wybrać coś na chybił trafił. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
na chybił trafił — Niedbale, chaotycznie, lub pobieżnie, zwłaszcza z powodu pośpiechu Eng. Carelessly, unplannedly, cursorily, especially because of haste; haphazardly … Słownik Polskiego slangu
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
trafić — dobrze, szczęśliwie, źle, nieszczęśliwie a) «znaleźć się we właściwym lub niewłaściwym miejscu, przybyć gdzieś we właściwym lub niewłaściwym momencie»: Władzio zobaczył mnie przy stoliku i zaśmiał się hałaśliwie. – Cześć, Jasiu! – zawołał. –… … Słownik frazeologiczny
trafiać — Trafić dobrze, szczęśliwie, źle, nieszczęśliwie a) «znaleźć się we właściwym lub niewłaściwym miejscu, przybyć gdzieś we właściwym lub niewłaściwym momencie»: Władzio zobaczył mnie przy stoliku i zaśmiał się hałaśliwie. – Cześć, Jasiu! – zawołał … Słownik frazeologiczny
chybić — 1. Ani chybi «na pewno, bez wątpienia»: Moment, nie odkładaj słuchawki, ktoś puka, ani chybi Marcin, spóźnia się już z godzinę. Roz tel 1998. 2. Na chybił trafił «na los szczęścia, na oślep, nie wybierając»: Proszę teraz wybrać sobie numer… … Słownik frazeologiczny
chybiać — 1. Ani chybi «na pewno, bez wątpienia»: Moment, nie odkładaj słuchawki, ktoś puka, ani chybi Marcin, spóźnia się już z godzinę. Roz tel 1998. 2. Na chybił trafił «na los szczęścia, na oślep, nie wybierając»: Proszę teraz wybrać sobie numer… … Słownik frazeologiczny
chybić — dk VIa, chybićbię, chybićbisz, chyb, chybićbił, chybićbiony chybiać ndk I, chybićam, chybićasz, chybićają, chybićaj, chybićał, chybićany «nie trafić do zamierzonego celu» Broń w jego ręku nigdy nie chybia. Strzelił do niego, ale chybił. Chybiony… … Słownik języka polskiego
chybiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chybiaćam, chybiaća, chybiaćają, chybiaćany {{/stl 8}}– chybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chybiaćbię, chybiaćbi, chybiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} nie trafiać w cel; także: omijać cel (o wystrzeliwanych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… … Słownik frazeologiczny
zabić — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… … Słownik frazeologiczny